Eid Mubarak, de Islamitische groet die we hier tegen elkaar zeiden zodra Eid Al Fitr begon, oftewel het Suikerfeest zoals we het in Nederland kennen. In Dubai gaat het er dan iets anders aan toe en zijn dit onze vrije dagen in plaats van Hemelvaart of Pinksteren. Zoals gezegd hebben we dus extra vrije dagen gekregen dit jaar hier tijdens Eid Al Fitr, een deel hiervan is afgelopen vrijdag al te zien geweest in de extra plog. Dagen om te genieten met elkaar, leuke dingen te doen met vrienden en bovenal vooral even niets moeten. Wat is het leven soms toch mooi en fijn. Kijk mee naar de overige foto’s van deze week.
Weekend! En hoe kan je die beter beginnen dan in het zwembad. Sinds deze week is het ook dagelijks ruim boven de 40 graden dus zwemmen is geen overbodige luxe. Kyan en Nomi genieten van hun nieuwe noodles met olifantenhoofd. Donderdagavond dus tijd voor een feestje. Erik is 50 geworden en wij genieten van lekker eten, drankjes en gezelligheid. Een enorm gezellige avond met veel Nederlanders en een hoop gezelligheid 🙂 Daardoor vergeet ik ook weer leuke foto’s te maken, maar ik heb wel even de versiering bij binnenkomst gekiekt.De rest van het weekend doen we het rustig aan. Nomi speelt lekker met haar theeset en we doen veel spelletjes thuis. Mens erger je niet, zakgeld spel, boerenbridge en onder andere rummikub. Wij hebben ons wel vermaakt. Zoals we het weekend begonnen, sluiten we hem ook af. In het zwembad. Mels moet nog een dagje werken en dan gaan we genieten van onze vrije dagen. Als Mels op zijn werk is komt hij erachter dat het bed dat wij willen kopen nu met flinke korting te krijgen is. Dat laten wij ons geen twee keer zeggen en zodra hij thuis is vertrekken wij naar de Mall of the Emirates. We kopen eerst ons nieuwe bed en daarna eten we samen een hapje. Maandag, dus tijd voor tennis. Aangezien de kids geen school hebben beginnen we dit keer om 7 uur. Dan is het nog niet zo heel warm, lees ruim boven de 30 graden. Vinden wij niet zo heel warm. De meeste van jullie weten wel dat ik totaal geen ochtend mens ben en toch ben ik als aller aller eerste op de Racket Academy in Motor City. Hoe dan?! Ik maak dus maar een selfie en vraag aan de rest waar ze blijven 😉Na onze mini staycation – die foto’s hebben jullie afgelopen vrijdag al kunnen zien – doen we het lekker rustig aan. We spelen een spelletje Jenga. Alhoewel deze is snel klaar. Bij het tweede blokje van Nomi valt de toren al om. We besluiten dit keer ’s avonds te gaan zwemmen. Er moet wel een beetje afwisseling in blijven zitten. Levert leuke plaatjes op als Kyan, Mels en Nomi onder water gaan. Nomi gaat met papa mee naar de Geant, even boodschappen doen en verse broodjes halen. Als ze eenmaal thuis zijn roept Nomi alleen maar, water, water, water. Het is ondertussen al ruim boven de 40 graden en na een stukje fietsen snap ik het ook wel. Zo te zien, doet het water haar goed. 🙂Voor de verandering gaan we weer eens zwemmen. Dit keer bij de Community Club in Mudon. De kids en ik vinden dit zwembad het mooiste. Alleen jammer dat de koeling hiervan het minder goed doet. Het water is ondertussen wel warm aan het worden. Volgende keer overdag toch maar naar het zwembad bij ons in de wijk. ’s Avonds gaan we weer op pad. Kyan en Nomi hebben komende week Superhero dag op school en de verkleed kleding die we thuis hebben is uiteraard niet goed genoeg. Bij Creative Minds kunnen ze helemaal los. Nomi heeft er zelfs keuze stress van. Spider Women, de vrouwelijke Joker, Power Ranger of nog 50 andere keuzes. Ze kan maar niet kiezen. Na een klein uur zijn we er eindelijk uit, en wij twee ribben armen. Alles dus maar op de groei gekocht. De komende jaren krijgen zij geen nieuw pak meer haha! Mels vindt dit leuke masker ook in de winkel. Knapt hij lekker van op vinden jullie ook niet? 😉Op weg naar huis komen we deze mega limousine tegen. Ik moet een foto maken van de mannen. Dat doe ik dus braaf. Ondertussen zou je toch denken dat ze hieraan wennen die mannen van mij.
Een week met een gouden randje. Wat hebben we genoten van elkaar, het weer, de gezelligheid met vrienden en nog veel meer. Hoog nodig was het ook wel. De vermoeidheid neemt langzaam af en het grote genieten begint nog meer. Over ruim twee weken ga ik weer even genieten van Nederland en moet Mels ons een tijdje missen, maar tot die tijd staan hier nog genoeg leuke uitjes gepland. We kunnen niet wachten!
Komende woensdag vertel ik jullie alles over hoe het ons hier vergaat met het Engels spreken. Met name Nomi maakt soms prachtige zinnen in het Dunglish. Als de nanny – die alleen Engels spreekt – het Nederlandse boek niet kan lezen zegt zij tegen ons ‘Zij kon mijn boek niet readen’. Te grappig. Alles daarover dus komende woensdag.
