Hello Dubai, here we are

Beloofd is beloofd dus hierbij dan – eindelijk – de blog over onze eerste dagen in Dubai. Ondertussen zijn we hier al bijna twee weken en hebben we al genoeg beleefd en hebben jullie al de eerste foto’s kunnen zien. Soms verbaas je je, soms voelt het net als Nederland, soms betaal je de hoofdprijs, soms denk je is dit echt zo goedkoop!? en soms kijk je je ogen gewoon uit. Het gebeurt allemaal hier en het zal zeker ook niet de laatste keer zijn. Lees mee.

Kennismaking met Dubai

Daar staan we dan, donderdag 28 februari, op het vliegveld van Dubai. We zijn er! Na een vlucht van ruim 6 uur – met 45 minuten vertraging – een totaal van 9 koffers en 6 stuks handbagage zijn we er met z’n vieren klaar voor. Laat het avontuur in Dubai beginnen!

Voor de eerste 17 dagen hebben we het Abidos hotel geboekt in Al Barsha. Zodra we aankomen blijkt dat we geen twee slaapkamers in het appartement hebben, maar dat het één slaapkamer is. Het appartement zelf is enorm ruim dus geen man overboord denken we en Mels gaat richting de receptie om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Hier blijkt dat er iets is mis gegaan en we mogen twee bijzetbedden hebben, mits we bijbetalen. Daar komt het, dit bedrag is ongeveer net zoveel als dat we reeds al betaald hebben. We blijven wel lekker zuinige Nederlanders dus deze slaan we even over. Mels haalt bij zijn nieuwe werkgever – de Carrefour – twee luchtbedden en slaapzakken en we kijken de komende dagen wel verder.

Het appartement zelf is verder goed. De keuken is wat karig ingericht – lees twee besteksets, twee borden, twee glazen, etc. – dus dat is niet echt handig met vier personen. Het bed daarentegen is enorm, de woonkamer en slaapkamer ruim genoeg, badkamer is ruim inclusief bad en losse douche en er is een extra wc dus verder hoor je ons niet klagen. De Wifi is redelijk en Kyan gaan gewoon op zijn playstation – voor hem zo ongeveer het belangrijkste – dus we gaan ons hier wel redden de komende periode.

Nadat het slaap issue is opgelost gaan we met de kids naar The Dubai Mall. Ernaast is de Burj Khalifa te zien en de fontein show die iedere avond is. Een mooi begin om Dubai te leren kennen voor de kids. Wij zijn hier begin januari al geweest, maar voor hen is alles nieuw. Aangezien het ook een beetje fris is en zwemmen dus niet mogelijk was is dit een goede vervanger. In de shopping mall eten we ook wat en lopen we een rondje langs het aquarium en de schaatsbaan. Als we de show bij de fontein gezien hebben gaan we snel terug naar het hotel. We zijn allemaal moe. Tijd om te gaan slapen.

De volgende ochtend word ik wakker gemaakt met veel knuffels en wordt er voor mij gezongen. Onze eerste volle dag in Dubai en ik ben gelijk jarig. Uiteraard kan Mels het niet laten een grapje te maken dat ik nu op weg naar de 40 ben. Zegt de man die zelf al 31 is sinds enkele maanden. Zodra we de gordijnen open doen zien we alleen maar zand. We wisten al dat er een zandstorm was voorspeld, maar je hoopt toch op het beste. Helaas!

Op zoek naar een huis

Aangezien we op deze eerste dag al een afspraak hebben met een makelaar en er bij de Sunmarke school een kofferbak sale is gaan we vroeg op pad om overal op tijd aanwezig te zijn. Voordat we gaan hebben we de kids beloofd dat ze mogen zwemmen. Aangekomen bij het zwembad blijkt dit toch geen goed idee te zijn. Geen zon, het is nog vroeg en het heeft geregend ’s nachts houdt in dat het zwembad ijskoud is. Na een snelle plons in razend tempo opwarmen onder de douche.

Eenmaal onderweg naar de school zien we met onze eigen ogen de eerste regendruppels voor ons in Dubai. We zijn nog geen 24 uur in Dubai en we hebben al regen en een zandstorm. De temperatuur komt ook maar net boven de 20 graden uit dus het is net herfst hier. De kofferbak sale is niet heel veel dus we gaan snel door naar onze afspraak. Helaas reageert de makelaar niet en verdenken we hem van een avondje stappen de dag ervoor.

Als hij niet reageert gaan we zelf een rondje rijden door een van de wijken waar we graag een huis willen zien. Binnen 5 minuten worden we aangesproken door een andere makelaar met de vraag of we op zoek zijn naar huizen. Hij heeft wel enkele beschikbaar en maakt gelijk met ons een rondje. Helaas niets wat bij ons past. Het ene huis is te klein – lees geen logeerkamer of speelkamer voor de kinderen en die playstation moet nu echt de woonkamer uit – of er is geen gezamenlijk zwembad en ook geen privé zwembad. En de laatste optie ligt aan een mega drukke weg, waardoor je elkaar in de tuin niet kunt verstaan. Als we terug zijn in het hotel belt de makelaar op dat hij toch een goede optie voor ons heeft gevonden. We gaan gelijk kijken.

Het is een prachtig huis op een mooie locatie in Jumeirah Islands, maar wel erg groot en veel tuinonderhoud. Lees in de hete zomer is het erg duur om gras groen te houden en je tuinman heeft er iedere dag werk aan. Daarnaast ligt er een privé zwembad in de achtertuin die ook gekoeld moet worden in de zomer. Lees nog meer extra kosten. We besluiten toch de onderhandeling aan te gaan met de Landlord. In Dubai is de huurprijs een vraagprijs en ga je via de makelaar in onderhandeling over de totale prijs per jaar en in hoeveel keer – aantal cheques – je dit betaald. De makelaar laat al snel weten wat we maximaal moeten bieden, maar dat is toch echt meer dan we willen. Al helemaal met het oog op alle extra kosten naar de huurprijs.

Ondertussen horen we dat de beach party van de Nederlandse Club geannuleerd is in verband met het weer. Het gaat namelijk – naast de regen en de zandstorm – ook steeds harder waaien. We besluiten wel gewoon naar het Nederlandse gezin te gaan waar we mee afgesproken hebben. De kids zouden eigenlijk bij hen blijven slapen, zodat wij naar de beach party konden. Nu besluiten we gewoon gezamenlijk een hapje te eten bij de Dubai Polo & Equestrian Club. Alle kids vermaken zich super met elkaar en wij hebben er geen omkijken naar. Heel fijn. We kunnen, ondanks het weer, toch buiten eten met een trui of vestje aan.

Nieuwe dag, nieuwe plannen. Onze huizen zoektocht gaat door. We hebben om 10.00 uur afgesproken in de Springs. Hier gaan we twee huizen bekijken. Een kleinere en grotere variant. We vervolgen onze weg richting Jumeirah Village Triangle en ook hier bekijken we een huis. De tocht gaat verder richting Meadows en Jumeirah Park. Op beide locaties bezichtigen we een huis. Er zitten wel wat leuke tussen, maar HET huis hebben we nog niet gevonden. Mede doordat het huis van een dag eerder in Jumeirah Islands ook nog in ons hoofd zit. We besluiten, samen met de makelaar, wat verder weg te gaan kijken in Arabian Ranches. In de wijk Saheel zien we meerdere huizen. Qua slaapkamers eigenlijk net iets te klein en de huizen zijn wat ouder maar het spreekt ons toch enorm aan.

Eenmaal terug in het hotel wil Nomi graag even zwemmen en blijkt de makelaar van een dag eerder zijn kater kwijt te zijn en wil ons ook nog wel wat huizen laten zien. Om half 4 staan we wederom in Jumeirah Park en zien we twee huizen. Eentje spreekt Mels enorm aan, maar mij minder. Een dag later blijkt dat het huis – helemaal nieuw, net opgeleverd – problemen heeft met het verkrijgen van aansluitingen voor internet en tv. Geen goed idee dus en deze optie vervalt direct.

Dagelijkse leven begint

Ondertussen is het zondag en moet Mels aan zijn 1e werkdag beginnen. Ik breng hem met de auto weg, zodat ik gelijk wat boodschappen voor het appartement kan doen. Ik koop met de kids een bestekset, bakjes, glazen een meer van dat soort zaken. We vervolgen onze weg naar de Ikea. Op zoek naar een logeerbed. Die komt straks handig van pas in het huis en zo kunnen de kids toch goed slapen in het appartement en hoeven ze niet meer op een luchtbed.

Ik rij twee keer verkeerd op mijn eerste dag alleen in de auto. Geen slechte score voor Dubai begrippen. In de Ikea gaan we eerst lunchen en dat doen we met de gehaktballetjes. Even waan je je gewoon in Nederland, totdat… we door de Ikea lopen en al snel het gebed begint. De kids snappen er niks van. Ik leg ze uit dat dat hier bij het geloof hoort. Ook hier koop ik nog wat handigheidjes voor in het appartement naast het logeerbed, zoals een wasmand – die de verhuizers vergeten zijn in de container te stoppen -, extra mokken, afwasborstel en wat beddengoed. En dan op naar het hotel, nadat ik nog drie huizen bekeken heb, om te gaan zwemmen.

Mels neemt ’s avonds de metro naar het hotel terug en we spreken af in de Mall of the Emirates. We besluiten zijn eerste dag goed af te sluiten en gaan sushi eten. Een fijne afsluiting van de dag die het begin van een nieuwe tijd heeft ingeluid. Er moet nog veel gedaan worden en er moet een keuze qua huis gemaakt worden. Maar dat doen we later. Deze dag genieten we vooral van wat al wel gelukt is.

Hoe het afliep met onze huizen zoektocht vertel ik volgende keer. Ook neem ik jullie mee in mijn dagen met de kids en vertel ik over de assessments van de kids op school. Komende vrijdag komt er wel alvast een tweede plog online met de foto’s van onze tweede week in Dubai. Kijk dan weer gezellig mee.