Hello Dubai, het vervolg

Zoals beloofd hierbij het vervolg van onze eerste dagen in Dubai. De vorige keer vertelde ik jullie over onze huizenzoektocht en de eerste kennismaking met Dubai voor de kids. Deze dagen liepen direct door in Mels zijn eerste werkdag. Die dag sloten we gezamenlijk af in een sushi restaurant. We hadden het slechter kunnen treffen. Lees mee hoe het verder ging met de assessments van de kids, hoe ons huizen avontuur afliep en wat ik doe als Mels aan het werk is. De titel zegt het al, het vervolg.

School in Dubai

De tweede werkdag van Mels is aangebroken en we brengen hem wederom weg met de auto. Om 9 uur moet ik bij de Sunmarke school zijn voor de assessments van de Kyan en Nomi. Eigenlijk wilde ik daar dit keer al wat meer over vertellen, maar helaas liep het met de school niet helemaal zoals gepland. Eerst zouden ze op zondag 17 maart voor het eerst naar school gaan. Dit liep even anders. Volgende week dus een aparte blog hierover. Startdatum zal waarschijnlijk half april zijn als hier term 3 begint. Vanaf eind maart heeft – bijna – iedere school in Dubai twee weken vakantie. Kyan en Nomi vinden het in ieder geval niet erg. Die genieten van de extra dagen vrij!

Kyan Nomi zwembad Abidos hotel
Zij genieten nog een paar weken langer van vakantie en het zwembad.

Invulling van ons dagelijkse leven

Ik krijg vaak de vraag of het nog voelt als vakantie sinds we weg zijn uit Nederland. Het antwoord was de eerste dagen misschien ja, maar ondertussen voelt het voor mij niet als vakantie hier. Zodra Mels naar zijn werk vertrekt, of wij hem hebben weggebracht ga ik verder met de ’to do’ lijst. Dit varieert van afspraken om huizen te bezichtigen – hierover dadelijk meer – tot zaken afronden in Nederland. Mijn ouders sturen heel lief de post digitaal door als ze in ons huis in Nederland zijn geweest. Dit kan een factuur zijn, maar ook de uitschrijving in Nederland regelen of gewoon – heel saai – je belastingaangifte doen. Dat loopt gewoon allemaal door en regel ik vanuit hier. Dat soort zaken vullen je dagen hier best snel moet ik zeggen.

Daarnaast heb ik in Dubai een nieuw telefoonnummer geregeld, voor Mels hoefde dit niet hij kreeg er eentje vanuit zijn werk. Ben ik accounts aan het maken bij o.a. de supermarkt zodat je overal kortingscoupons krijgt – je bent een Nederlander of niet-. Koop ik school schoenen en andere accessoires voor de kids, doe ik de was en boodschappen, ruim ik het appartement op, breng Mels zijn pakken en overhemden naar de Laundry Service, doe samen met Kyan zijn Engelse les en ga zo maar door. Ik verveel mezelf zeker niet.

Uiteraard verken ik, samen met Kyan en Nomi, ook de omgeving en zijn we langs gegaan bij onze Nederlandse buddy die ik vanuit Club NL kreeg toegewezen. Heel fijn om een vraagbaak te hebben hier die alles in Dubai weet en mij overal bij helpt. Ook ging ik met haar naar mijn eerste Ladies Night op dinsdagavond en leerde ik zo nog meer Nederlandse vrouwen kennen. Heerlijk om even een avondje uit te zijn zonder man en kids. Heel fijn om dadelijk ook al wat mensen te kennen als we naar de Beach Party gaan van Club NL komende vrijdag.

We hebben ook al andere contacten in Dubai opgegaan en zo hebben we al bij andere Nederlanders gezellig geborreld. Hebben Kyan en Nomi daar heerlijk gespeeld met de kinderen en zijn we uiteindelijk ook blijven eten. Zo krijgen we gelijk een hoop nieuwe informatie en is het fijn om hier ook een sociaal leven op te bouwen.

Om Kyan en Nomi niet alleen maar mee te nemen naar alle ‘moetjes’ zorg ik dat we – op de doordeweekse dagen – rond 15.00 uur terug zijn in het hotel, zodat zij nog even kunnen zwemmen. Voor hen belangrijk om te ontspannen en ik kan daar met de laptop ook prima verder alles regelen. Uiteraard leg ik die laptop ook wel eens weg en zwem ik gezellig mee.

Het eten koken daarentegen is nog even een dingetje. Zoals in de plog van afgelopen vrijdag te zien is, is de keuken in het appartement niet erg uitgebreid en blijft het behelpen met twee elektrische pitjes. Het maken van een pasta lukt nog, maar erg hoogstaand wordt het hier niet. We bestellen dus ook wel eens wat of lopen naar de Mall of the Emirates. Scheelt dat die hier om de hoek zit. Als we dadelijk in een huis wonen zal dit anders worden, maar voor nu is dit even wat het is.

Thais eten food court
Dit keer hebben we voor Thais gekozen op een food court. Je kunt alle kanten op van Mexicaans, tot Mc Donald’s. Voor ieder wat wils.

Huizenzoektocht gaat verder

Dan door met onze zoektocht naar een geschikt huis. We hebben ondertussen al rond de 20 huizen bezichtigd en zijn er nog niet uit. We zullen ergens een concessie moeten gaan doen. Via een collega komt Mels in contact met nog een andere makelaar en die wil ons een huis in Arabian Ranches 2 laten zien. Hier zijn we nog niet geweest en ligt nog een paar minuten verder rijden, maar we besluiten in ieder geval te gaan kijken.

Ondertussen heb ik contact gezocht met een makelaar die bekend is in Damac Hills – waar Mels en ik begin januari ook al gekeken hebben – en besluiten daar, in het deel dat al wel een tijdje klaar is toch nog eens te gaan kijken. We hebben nu wat meer vergelijkingsmateriaal. Deze makelaar neemt mij uiteindelijk ook nog mee naar een huis in Mudon, meerdere huizen in The Sustainable City – een bijzonder concept – en een huis in Arabian Ranches 2. Kortom we hebben heel veel wijken gezien, diverse woningtypes, verschillende woonwijken, gated communities en nu is de keuze echt aan ons.

We besluiten in ieder geval de onderhandeling aan te gaan voor een van de huizen die wat verder weg van school liggen. De huizen in de buurt van school voldoen op dit moment niet. Een van de huizen in Jumeirah Islands daar gelaten, een andere dan die ik vorige keer op de foto aan jullie liet zien. Met de makelaar van dat huis spreken we af dat ons bod blijft staan, totdat we eventueel iets anders vinden. Wij willen echt niet hoger bieden.

Het huis in Arabian Ranches, Saheel bleef ook in onze gedachten hangen. De makelaar van dat huis lieten we dus alvast onderhandelen met de Landlord, nadat ik het een tweede keer bekeken had. Samen met de makelaar hebben we een lijstje opgesteld wat nog aangepast/ vervangen moet worden. Dat wensen lijstje is onderdeel van ons bod. Standaard punten hier zijn dat alles opnieuw geschilderd wordt, de airco onderhoud heeft gehad en dat het huis volledig schoongemaakt wordt voordat je erin gaat. Prima geregeld dus.

Na twee dagen en een korte onderhandeling over de prijs en het aantal cheques krijgen we akkoord op het huis in Arabian Ranches, Saheel. Fijn om te weten dat we in ieder geval een huis hebben. Desondanks is de zoektocht nog niet klaar. De afspraak in Arabian Ranches 2, met de makelaar van Mels staat nog, en die laten we sowieso doorgaan.

Het huis in Mudon vinden we daarnaast ook nog steeds erg mooi en is een goede optie. We besluiten hier nog een keer samen te gaan kijken om te kijken welk huis onze voorkeur heeft. In Arabian Ranches 2 waren we ook gecharmeerd van het huis. Echter hier moest de tuin nog gedaan worden. Op zich geen probleem en dat is zo gedaan hier. Helaas bleek in de onderhandeling met de Landlord dat hij net een ander bod had binnen gekregen en dat het zelfs al op de vraagprijs was. Of dat waar is weet je hier nooit, maar wij deden het er in ieder geval niet voor.

Na een kort overleg besluiten Mels en ik de onderhandeling aan te gaan met de Landlord in Mudon. Dit begint op een donderdagavond rond 18.30 uur – let op het weekend is eigenlijk al begonnen in Dubai -, maar binnen drie uurtjes is het geregeld en kan Mels de dag erna komen tekenen. We hebben nu dus twee huizen met een akkoord en besluiten dat we voor Mudon kiezen. Mels gaat direct tekenen een dag later en ik zeg het huis in Arabian Ranches, Saheel af. Voor de nieuwsgierige onder ons, hierbij de link naar het huis in Mudon.

Huis Mudon

De eerste afspraak was dat we de sleutel van het huis zaterdag 17 maart zouden krijgen. Helaas duurde het papierwerk van Mels zijn visum iets langer en lukte dit niet. Zolang zijn ID kaart er niet is kunnen we geen gas, water, elektra, wifi, etc. regelen. In een huis wonen zonder voorzieningen, waar we al moeten kamperen leek ons een slecht idee. Het huis is ondertussen al helemaal klaar gemaakt. Alles is opnieuw geschilderd, de airco heeft onderhoud gehad, de watertank is schoon gemaakt en het huis ook. We verlengen het hotel tot en met donderdag 21 maart en dan is het tijd om erin te gaan.

We verblijven nu dus nog in het Abidos hotel, maar dit duurt niet lang meer. De container met onze inboedel komt rond 24 maart aan in de haven van Jebel Ali, helaas ruim meer dan een week later dan gepland. Zoals we dus in Nederland eindigde – kamperend in eigen huis – zo beginnen we in Dubai ook in ons huis hier. We zijn ondertussen al wel wat gewend. Voor de kids zijn er al logeerbedden en wij beginnen op de slaapbank die we uitgezocht hebben. O.a. beddengoed mogen we lenen van onze buddy hier – super lief- en verder had ik al wat keukenspul aangeschaft voor in het appartement in het hotel. We gaan ons vast redden. Hopelijk is dit ook maar voor een weekje, net zoals in Nederland. En daarna, dan begint het echte leven pas hier.

Onze zoektocht naar een geschikt huis is dan wel afgerond. Dit houdt echter in dat nu de vervolg stappen gezet moeten worden. We blijven nog even in de regel modus hangen, maar – met een enorme dosis geduld – komen we er. Na bijna drie weken in een hotel is het tijd om het ‘echte’ leven te gaan leven. Ook daarvan houd ik jullie op de hoogte. Voor nu is dit de stand van zaken. Ik ga snel een begin maken aan het inpakken van onze spullen. We kunnen niet wachten om te ‘verhuizen’!

Handtekening Imke

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *