Scholen in Dubai, en nu?

Vorige week vertelde ik in mijn blog al dat het met de scholen even anders liep dan gepland. We kwamen wat onverwachte hobbels tegen en alles bleek toch niet zo gemakkelijk te regelen als werd voorgesteld tijdens de rondleiding in januari. Ondertussen zijn we bijna vier weken verder sinds we in Dubai zijn en – hopelijk – is het einde in zicht van de onduidelijkheid. Vandaar deze blog een dag later dan jullie gewend zijn. Over twee dagen start hier de vakantie, Spring Break. Die duurt twee weken en we gaan er vanuit dat de kids daarna kunnen starten. De scholen zijn er druk mee en wij dus ook.

Voorbereidingen in Nederland

Eind januari na het tripje naar Dubai van Mels en mij heb ik jullie verteld hoe wij onze zoektocht naar een school voor Kyan en Nomi hebben vormgegeven. De blog hierover, School zoeken in Dubai. Hoe hebben wij dit gedaan? kunnen jullie uiteraard terug lezen. Eenmaal in Nederland heb ik alle voorbereidingen getroffen. De benodigde papieren, die we al konden aanleveren, zijn allemaal naar Sunmarke gestuurd. Denk aan rapporten in het Engels, een Transfer Certificate – dit is verplicht in Dubai – en een kopie van de paspoorten.

Met name het Transfer Certificate had wat voeten in aarde. Eerst was het door de school in Nederland niet in het Engels ingevuld, vervolgens moest er Year 4 op staan en niet groep 6, anders had Kyan gelijk naar Year 6 gemoeten in Dubai. Dat staat ongeveer gelijk aan groep 8 dus dit was geen goede optie. Daarna bleek het op ander briefpapier te moeten, aangezien de school onderdeel is van een stichting. Ik kwam er gelukkig net op tijd achter dat dit papier voor Nomi niet benodigd was. Het moest namelijk langs de KvK in Nederland en de UAE ambassade – lees kost weer een hoop geld – dus dat dit maar een keer hoefde in plaats van twee keer viel alweer mee.

De school in Nederland wilde helaas niet de assessments bij de kinderen afnemen dus dit moest wachten tot in Dubai. Volgens de school in Dubai allemaal geen enkel probleem en de afspraak hadden we al gepland. De maandag na aankomst zou ik gelijk om 9 uur met de kinderen aanwezig zijn en daarna zouden ze snel kunnen starten. So far, So good dachten wij. Helaas liep het allemaal even anders.

Assessments

Eenmaal aangekomen bij de Sunmarke school mag Kyan gelijk beginnen aan zijn assessment. Een stukje Engels schrijven – is best lastig als je zo goed als geen Engels kunt – en vervolgens een test op de computer. Alle oefen vragen mag ik hem de uitleg geven en daarna moet hij het zelf doen. Ondertussen krijg ik samen met Nomi nog een keer een rondleiding door het gebouw. Net zoals in januari voelt de sfeer in de school helemaal goed. Nomi reageert ook heel goed en loopt al huppelend door het gebouw.

Als Kyan eenmaal klaar is met zijn assessment hebben we even een klein half uur pauze. We eten en drinken wat en ik merk aan Nomi dat ze het nu wel spannend begint te vinden. We lopen met twee andere kinderen naar de Foundation Stage, de kleuterklassen. Voor haar geen computer test, maar gewoon spelen en opdrachtjes maken in de klas. De andere twee kinderen moeten in FS1 – groep 1 – een assessment maken en Nomi mag daarna mee naar FS2 – groep 2-. De andere kindjes moeten enorm huilen en ik merk aan Nomi dat dit ook op haar weerslag heeft.

Eenmaal aangekomen bij FS2 moet ze meespelen met alle klassen. Een meisje wordt aan haar gekoppeld en zo moeten ze gaan spelen. Dit liep niet helemaal goed. In plaats van spelen neemt dit meisje haar mee naar haar vriendinnen en staan er opeens ruim 30 meisjes om Nomi heen en beginnen te kletsen tegen haar. Zodra Nomi omkijkt na een paar minuten, zie ik al hoe laat het is en begint ze enorm te huilen. Dit is allemaal even teveel en ze zegt ook ‘Mama ik versta ze allemaal niet’. De juf die haar moet beoordelen wil haar gelijk een kleutergroep terugzetten en zegt pas als ze Engels kan mag ze naar FS2.

Ik sta letterlijk even met mijn mond vol tanden en weet niet wat te zeggen. Gelukkig doet de Admissions medewerker – die alles regelt qua toelating en papierwerk – dit wel en zegt dat dit geen optie is. Nomi is al ruim 5 jaar en ’s ochtends heeft ze laten zien Engels al goed op te pakken en erg open te zijn. Als de juf wordt gevraagd Nomi in de klas nog een opdracht te laten maken mag dit uiteindelijk toch nog. De opdracht maakt Nomi perfect en in de klas vindt ze het veel minder spannend. Naar aanleiding van de opdracht denkt de juf zelfs alweer dat FS2 misschien te makkelijk is voor haar. Oké dan…

Daarentegen ben ik helemaal niet blij. De manier waarop Nomi afgeschreven werd door de juf ging heel naar en zo snel. Dit voelde totaal niet goed en 20 minuten later zou ze zelfs te goed zijn? Daarbij komen hier wekelijks kinderen die geen woord Engels kunnen. Er is daarnaast ook geen seconde naar haar rapport uit Nederland gekeken, waaruit blijkt dat ze het enorm goed doet. Met een gemengd gevoel lopen we de deur uit.

Na een week – als we nog niets hebben gehoord van de school – neem ik contact op. Binnen 3-4 dagen zouden we wat horen, maar helaas. Ze geven aan dat Nomi een plek heeft in FS2 en mag beginnen op 17 maart volgens afspraak. Voor Kyan is het nog niet rond. Zijn startdatum zal dus niet gehaald worden. Ook meerdere beloftes deze dagen worden niet nagekomen. Wederom maakt dit dat mijn gevoel niet klopt.

Uiteindelijk horen we dat Kyan nog een test bij een Engelse lerares moet doen. Deze afspraak kan pas ruim 1,5 week later. Eenmaal daar voor de test loopt het allemaal nog steeds niet erg soepel. De test van Kyan gaat wel goed. Helaas is het vervolg weer hetzelfde. We horen wederom niks en tot op de dag van vandaag weten we niet wat de status is. Erg frustrerend en vervelend, helemaal door alle loze beloftes.

Andere school

In de tussentijd heb ik overlegd met Mels en besluiten we verder te kijken. Het is ondertussen duidelijk waar we gaan wonen dus ik zoek naar scholen die dichter in de buurt liggen. Enkele ben ik al langs gereden of zijn de eerste keer in de zoektocht al afgevallen. Uiteindelijk kom ik uit bij Gems Metropole. Een kleine tien minuten met de auto en ziet er goed uit. Mels en ik besluiten hier een School Tour – de rondleiding – aan te vragen.

Tijdens de rondleiding voelt deze school goed. Ik twijfel nog een beetje, aangezien ik bang ben weer teleurgesteld te worden in het hele assessment proces. Daarnaast kost alleen inschrijven ook alweer geld. Uiteindelijk beslissen we om ze hier ook aan te melden en af te wachten hoe alles loopt. Na aanmelding kan ik gelijk digitaal alle documenten alvast uploaden. Na twee dagen heb ik ook al een datum voor de assessments. Kyan en Nomi waren sowieso redelijk sceptisch over Sunmarke. Wij denken dat het voor hen ook goed is om sowieso nog een andere school te zien. Kunnen ze ook zelf ervaren hoe het is.

De assessments verlopen enkele dagen later soepel en voor Nomi is gelijk duidelijk dat zij een plek krijgt aangeboden. Kyan moet nog een extra test maken. Dit bleek bij Sunmarke ook te moeten en dit doen we dan ook. Dus Kyan heeft in totaal 4 assessments gemaakt. Twee keer met een Engelse juf om te kijken wat hij al kan in het Engels en twee keer een soort IQ test. Hij heeft het nu allemaal achter de rug en daar is hij erg blij mee. Het scheelde wel dat hij de tweede keer wist wat er ging komen.

Allebei zijn ze na de eerste keer helemaal enthousiast. Ik zie blijere kinderen dan na de eerste school. Met name de benadering naar Nomi toe tijdens haar assessment was een wereld van verschil. Ze ging dan nu ook huppelend mee een klas in. Volgens haar wel met een beetje kriebels in de buik, maar het was zo leuk vertelde ze achteraf. Kyan kijkt er op een andere manier naar, maar hij was ook enthousiast over deze school en dit is een goede keus volgens hem. Fijn om de kinderen ook mee te laten denken. Uiteraard bepalen Mels en ik uiteindelijk, maar zij brengen er straks veel tijd door dus het moet wel goed voelen.

Eindresultaat

De afloop van het hele school avontuur kan ik jullie helaas nog niet vertellen. Van beide scholen hebben we een aanbod liggen voor Nomi, maar nog niet voor Kyan. Het is dus nog even afwachten. Met name hoe zijn extra Engelse ondersteuning eruit ziet vinden wij een belangrijk onderdeel. Ook de mening van henzelf nemen wij hierin mee en het gevoel van Mels en mijzelf. Meerdere factoren dus om rekening mee te houden.

We wachten het nog even af en verwachten – en hopen – het deze week daadwerkelijk af te ronden. Ik had gehoopt jullie nu al meer te kunnen vertellen, maar helaas. Het zal wellicht een lastige keuze worden, maar we komen er vast uit. Ze kunnen nu nog 2,5 week genieten van de vakantie en dan gaat het beginnen. Zodra duidelijk is welke school er gekozen wordt moeten we nog wel het uniform en eventueel extra schoenen kopen, maar daar hebben we nog even voor. In een van de volgende blogs zal vast de definitieve uitkomst te lezen zijn.

Het vervolg staat nu online, Scholen in Dubai, deel 3.